Ποια, κατά τη γνώμη σου, είναι η σημαντικότερη προσωπικότητα όλων των εποχών; Ο σπουδαιότερος ηγέτης; Ο μεγαλύτερος δάσκαλος; Ο σημαντικότερος ευεργέτης; Ποιος έζησε την αγιότερη ζωή απ' όλους όσους έζησαν στη γη;

Πηγαίνοντας σε οποιοδήποτε μέρος της γης και μιλώντας με ανθρώπους κάθε θρησκείας θα διαπιστώσεις πως, άσχετα με το πόσο αφοσιωμένοι είναι στη θρησκεία τους, αν είναι γνώστες της ιστορίας, θα παραδεχτούν πως δεν θα υπάρξει όμοιος του Ιησού από τη Ναζαρέτ. Πρόκειται για την πιο ξεχωριστή προσωπικότητα που έζησε ποτέ στον κόσμο.

Δεν υπάρχει, νομίζω πιο πετυχημένη απεικόνιση της εποχής μας από το απλωμένο χέρι που ζητάει, που ζητιανεύει. Λέει τόσα πολλά και τα λέει κατευθείαν στην καρδιά μας. Εικόνες παρόμοιες υπάρχουν άφθονες. Γέρικα χέρια που τρέμουν, με δέρμα που κάνει πλισέδες πάνω στα κόκαλα, χέρι που κρατά μαχαίρι, χέρια που στάζουν αίμα. Άλλοτε πάλι, χέρια που κρατούν λουλούδια, χέρια πιασμένα στα σιδερένια κάγκελα της φυλακής, χέρια που κρατούν αδύναμα ένα ξύλινο μπαστούνι, κάποια φθαρμένη πατερίτσα. Όμως το απλωμένο χέρι, το άδειο χέρι της αναζήτησης, είναι η πιο τραγική περίπτωση. Φανερώνει το δράμα της αναζήτησης.

Είναι Θαυμαστό το πώς ο Χριστός ξεριζώνει από τον άνθρωπο τα πάθη του, όσο βαθιές ρίζες κι αν έχουν, και μάλιστα χωρίς να ζητάει ανταλλάγματα. 'Ηταν χαρτοπαίχτης δεινός. Από 20 χρονών στην ξενιτιά έγινε η τράπουλα το πάθος της ζωής του. Κάθε μέρα χαρτόπαιζε το μεροκάματό του χωρίς φραγμούς, χωρίς όρια. 'Ηρθε μια ώρα στα 25 του, που τρόμαξε από τη ζωή που έκανε.