11 Σεπτεμβρίου ώρα 8,44.
΄Ολα είναι ακόμα ήσυχα. Στους δίδυμους Πύργους, στα μεγαθήρια κτήρια του παγκόσμιου εμπορικού κέντρου, η ζωή ξεκινάει, για να συνεχισθεί όπως πάντα μ΄ εκείνο τον εντατικό ρυθμό που κάθε μέρα εργάζεται. Κάθε δευτερόλεπτο στέλνονται μηνύματα σ΄ όλο το κόσμο και δέχεται μηνύματα απ΄ όλο το κόσμο.
11 Σεπτεμβρίου ώρα 8,45.
Το πρώτο κτύπημα για τη Laura, υπάλληλο στο 60ο όροφο του βόρειου Πύργου. Το ρολόϊ δεν κτυπά για μερικά δευτερό λεπτα, ώσπου να καταλάβει η Laura ότι η ζωή της περιτυλίχθηκε στις φλόγες. ΄Ενα δυνατό κτύπημα που κουφώνει τ΄ αυτιά, μια φρικτή πίεση και η οσμή καιομένης κηροζίνης.
Η Laura παγώνει...και τρέχει. Ενστικτωδώς τρέχει προς τη σκάλα. Γκρίζος καπνός απλώνεται παντού. Η σκά λα είναι γεμάτη από ανθρώπους που τρέχουν για να σωθούν. Η Laura κατορθώνει να κατέβει μετά από πολύ αγώνα. Ενενήντα λεπτά αγωνίας χρειάσθηκε η Laura για να φύγει από το κτίριο του θανάτου. ΄Οταν κατέβηκε και βρέθηκε έξω, ο αέρας ήταν αποπνικτικός. Και η Laura τρέχει, τρέχει μακριά από την κόλαση......
11 Σεπτεμβρίου ώρα 9,03
Θάνατος στο 107ο πάτωμα του νότιου Πύργου του παγκοσμίου εμπορικού κέντρου όπου εργάζεται ο Μichael L. στο μεγάλο Restaurant. Σήμερα ακριβώς έτυχε να χαλάσουν τα γυαλιά του κι΄ ετοιμαζόταν να κατέβει κάτω στον οπτικό για να του τα επισκευάσει. Ξαφνικά νιώθει να κουνιέται το κτίριο με μία τρομακτική δύναμη. Ακού-γεται ένας εκοφαντικός κρότος που ταράζει τον αέρα. Ο Μichael L. αντιδρά σωστά και γρήγορα κατεβαίνει τις σκάλες. Η σκηνή που αντικρίζει είναι τρομακτική. ΄Ενας καπνός σε σχήμα μανιταργιού βγαίνει κι΄ από τα δύο κτίρια. Γυαλιά πέφτανε από τον ουρανό. Από τα σύννεφα του καπνού πέφτανε κομμάτια από μέταλλα και μοιάζανε σαν να πέφτει βροχή από μετεωρίτες. Πολλοί άνθρωποι πηδούν από ύψος 300 μέτρων. Προτι- μούν το θάνατο επάνω στην άσφαλτο, παρά το θάνατο μέσα στις φλόγες.
Γάλλοι ρεπόρτερς δημοσιογράφοι φωτογράφιζαν την υπεράνθρωπη υπηρεσία του πυροσβεστικού σώματος της Ν. Υόρκης για να δείξουν αργό- τερα στον υπόλοιπο κόσμο της δραματικές σκηνές των γεγονότων. Κατά τη διάρκεια που γύριζαν το φίλμ ένα άλλο Boing, από τα μεγαλύτερα επιβατικά αεροπλάνα, πέφτει με τρομακτική ορμή επάνω στο δεύτερο Πύργο κι΄ ανοίγει μια τεράστια τρύπα. Το πέσιμο του αεροπλάνου κι΄ ο θόρυβος που ακούστηκε έμοιαζε σαν μια ισχυρή βόμβα. Η ομάδα των Γάλλων ρεπόρτερς συνεχίζουν το γύρισμα του φίλμ της φρίκης του Manhattan.
11 Σεπτεμβρίου ώρα 9,05
O Peter G. είναι ο διευθυντής της Πυροσβεστι-κής υπηρεσίας της Ν. Υόρκης με πάνω από 12.000 πυροσβέστες. Τρέχει πρώτος στα φλεγόμενα κτίρια για να τροφοδοτήσει τους εγκλωβισμένους στα κτίρια με αναπνευστικές συσκευές. Ο ίδιος μαζί με τους άνδρες τους αψηφούν το κίνδυνο βάζοντας την ίδια τη ζωή τους σε κίνδυνο.
11 Σεπτεμβρίου ώρα 10,04
Ο νότιος Πύργος σωριάζεται τυλιγμένος σε ένα γιγαντιαίο σύννεφο από σκόνη και καπνό. Είκοσι εννέα λεπτά αργότερα ακολουθεί ο δίδυμος Πύργος. Ο Peter G και πολλοί άλλοι πυροσβέστες βρίσκουν τον θάνατο στη φωτιά, στα ερείπια και τα τεμάχια των μετάλλων που πέφτουν από ψηλά. 5000 άτομα βρήκαν τον θάνατο στο φρικτό κτίριο του παγκοσμίου εμπορικού κέντρου. Είναι το αποτέλεσμα μίσους και τρελού φανατισμού!
Και που είναι ο Θεός ;
Ρώτησαν μερικοί. Ο Θεός ήταν εκεί στη καταστροφή του παγκοσμίου εμπορικού κέντρου. ΄Ηταν εκεί μαζί με τα παιδιά Του που τον επικαλούνται την ώρα του θανάτου. Είναι μ΄ αυτούς που έστω και τη τελευταία στιγμή της ζωής τους τον επικαλούνται. Είναι εκεί μ΄ αυτούς που κατά την διάρκεια της ζωής τους τον αγνόησαν. Τώρα αντιμετωπίζουν τον θάνατο. Και διερωτώνται πού πηγαίνουν; Τι θ΄ απογίνουν; Τι θα ακολουθήσει ευθύς αμέσως μετά ;
Ο Θεός ήταν εκεί. Πονούσε λυπόταν για τα αποτελέσματα του μίσους. Ο Θεός όμως δεν καταργεί τον τρόμο που οι άνθρωποι προκάλεσαν σε άλλους ανθρώπους. Είναι γνωστό ότι όλα αυτά, ο φθόνος, το μίσος, ο φόνος άρχισαν πολλούς αιώνες πριν με τους πρωτοπλάστους, όταν ο Σατανάς τους ξεγέλασε. Και τα αποτελέσματα εκείνης της παρακοής των πρωτοπλάστων τα βλέπουμε μέχρι σήμερα. Οι αιώνες σημαδεύονται από μίσος, φόβο, δυστυχία και θάνατο. Η αμαρτία χώρισε τον άνθρωπο από τον Θεό. Αλλά μαθαίνουμε ότι υπάρχει ένας δρόμος που οδηγεί ξανά στον Θεό και μπορεί ο καθένας να τον χρησιμοποιήσει. Η Αγία Γραφή μας πληροφορεί ότι ο Θεός απλώνει το χέρι Του διαμέσου του Ιησού Χριστού και ζητά να μας γλιτώσει από την αιώνια καταστροφή. Η πρόσκληση Του είναι πρoς όλους τους ανθρώπους, είναι πανανθρώπινη η πρόσκληση, γιατί ο Θεός δεν θέλει να χαθούμε. Μας αγαπά, γι΄ αυτό έστειλε πριν 2000 χρόνια τον Υιόν Του στον κόσμο. Στο ευαγγέλιο, του Ιωάννου κεφ.γ εδ.16 είναι γραμμένο: «διότι τόσον αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιόν Του τον μονογενή για να μην απολεσθεί καθένας που πιστεύει εις Αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνιο»
Ηλθε λοιπόν ο Ιησούς Χριστός στη γη μας γεννήθηκε σ΄ ένα στάβλο και πέθανε επάνω στο σταυρό του Γολγοθά, για τις αμαρτίες μας, για την ενοχή μας. Η αμαρτία και η ενοχή σημαδεύουν τη ζωή κάθε ανθρώπου. Κι΄ όπως όλα, έτσι κι΄ αυτό έχει τις συνέπειες. Γι΄ αυτό, όλες οι γενιές υποφέρουν τα αποτελέσματα της ανταρσίας του ανθρώπου στον Θεό. Η μόνη ελπίδα, είναι ο Ιησούς Χριστός. Αυτός είπε: «Εγώ είμαι η οδός η αλήθεια και η ζωή, ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ειμή δι΄ εμού.» Ιωάν. ιδ 6
Τα φρικτά γεγονότα του Manhattan είναι το αποκορύφωμα της ανθρώπινης αμαρτωλής καρδιάς που φωλιάζει μέσα της το μίσος και το κακό.
Και ο Θεός ήταν εκεί. Πονούσε, λυπόταν, υπέφερε. Και περίμενε. Περιμένει ακόμη, αλλά ο χρόνος κάποτε τελειώνει και η ζωή μας τελειώνει. Για τους ανθρώπους στο Manhattan η ζωή τελείωσε, τελείωσε γρήγορα, απρόσμενα, τρομερά φρικτά. Και μετά;
Μη το ξεχάσεις σε παρακαλώ. Ο Θεός και σήμερα απλώνει το χέρι Του σ΄ όλους μας και περιμένει να το αρπάξουμε για να σωθούμε. Σε καθένα προσφέρει αιώνια ζωή και σωτηρία από το ασφυκτικό σφίξιμο του Σατανά. Ο Ιησούς είναι η μοναδική ελπίδα μας, το καταφύγιο μας. Και μη ξεχάσεις ότι γι΄ αυτή τη σωτηρία χρειάσθηκε να δώσει τίμημα τη ζωή Του.
Ο Θεός σ΄ αγαπά και θέλει να σε κάνει ευτυχισμένο. Κοίταξε τι μεγάλο δώρο σου χάρισε! Τον Υιόν Του τον μονογενή. Θα του πείς ευχαριστώ; Θα αναγνωρίσεις τη καλοσύνη Του και την αγάπη Του; Το εύχομαι.