Ενας από τους πετυχημένους Δημάρχους που πέρασαν από την Ν. Υόρκη υπήρξε ο Λαγκουάρδια. Μάλιστα με το όνομά του ονόμασαν και το αεροδρόμιο της πόλης. Πριν να εκλεγεί Δήμαρχος υπήρξε Δικαστής.Μια μέρα στο Δικαστήριο τού έφεραν ένα γέρο ρακένδυτο με την κατηγορία ότι είχε κλέψει ένα καρβέλι ψωμί από ένα αρτοποιείο. Απολογούμενος ο φτωχός γέρος είπε: «Κύριε Πρόεδρε δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Η οικογένειά μου πεινούσε». Ο Δικαστής αν και τον λυπήθηκε του είπε: «Δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να σε τιμωρήσω. Ο νόμος δεν κάνει εξαιρέσεις. Όποιος κλέβει άσχετα γιατί, πρέπει να τιμωρηθεί. Πρέπει να σε τιμωρήσω. Σε καταδικάζω λοιπόν σε 10 δολάρια πρόστιμο».
Μόλις είπε αυτό ο Δικαστής έβαλε το χέρι στη τσέπη του και βγάζοντας ένα χαρτονόμισμα 10 δολαρίων του είπε: «Να τα 10 δολάρια για να πληρώσεις το πρόστιμο σου. Πληρώνω εγώ το πρόστιμο σου».
Δεν σταμάτησε όμως εκεί ο Δικαστής. Στρέφεται στο ακροατήριο και λέει: «Θα επιβάλω πρόστιμο και σ΄ όλους εσάς που βρίσκεστε εδώ. Ο καθένας σας θα πληρώσει μισό δολάριο, γιατί ζείτε σε μια κοινωνία στην οποία ένας άνθρωπος για να ζήσει αναγκάζεται να κλέψει ένα καρβέλι ψωμί. και είπε στον εισαγγελέα να μαζέψει το πρόστιμο και να τα δώσει στο φτωχό πεινασμένο γέρο».
Τέτοια είναι η κοινωνία που ζούμε. Είμαστε έτοιμοι να καταδικάσουμε τον κλέφτη. Αλλά μήπως δεν φταιμε εμείς για το κατάντημά του; Πρέπει πρώτα να τιμωρήσουμε τους εαυτούς μας.
Υποστηρίζουμε ότι είμαστε χριστιανοί. Υπερηφανευόμαστε για το υψηλό κοινωνικό επίπεδο που ζούμε. Βλέπουμε τον γύρω κόσμο που ζει μέσα στην αμαρτία, την κακομοιριά και τον καταδικάζουμε. Που να βοηθήσουμε τον κόσμο. Φτιάχνουμε το χιτώνα της δικαιοσύνης μας με σκοπό να προστατευθεί η αγιότητά μας. Αλλά εάν ο κόσμος, η πόλη που ζούμε η γειτονιά μας, εξακολουθεί να ζει στην αθλιότητα, φταίμε εμείς σ΄ ένα πολύ μεγάλο μέρος. Τι κάναμε για την καλυτέρευση του; Τι θυσιάσαμε για να κηρυχθεί το ευαγγέλιο που θα τον αλλάξει;
Στο Ευαγγέλιο διαβάζουμε για ένα άνθρωπο που τον έλεγαν Ζακχαίο. Στη ζωή του είχε τάξει σκοπό να πλουτίσει, χρησιμοποιώντας ό,τιδήποτε θεμιτό ή αθέμιτο. Αντιπροσωπευτικός χαρακτήρας των ανθρώπων κάθε εποχής. Να πλουτίσω εγώ κι ας πεθάνουν οι άλλοι. Εκείνος κλέβει και επειδή είναι έξυπνος και έχει μέσα δεν πάει στην φυλακή. Μη νομίσετε πως κλέφτες είναι εκείνοι που βρίσκονται στην φυλακή. Εκείνοι απλώς δεν πιάστηκαν. Οι άλλοι κλέβουν αλλά καταφέρνουν να μένουν ελεύθεροι. Στην τελευταία αυτή κατηγορία ανήκε ο Ζακχαίος. Ηταν ελεύθερος κλέφτης. Τελώνης. Μάζευε φόρους. Πλούτισε. Πώς; Καλή ώρα όπως πλουτίζουν σήμερα. Πήγαινε σε πολίτες που χρωστούσανε πολλά στην εφορία. Εύκολα εύρισκε τρόπο να γλιτώσει λεφτά για τον οφειλέτη με το αζημίωτο για τον εαυτόν του. Ας πάρει η εφορία λιγότερα, εφόσον βγει κάτι και για μένα σκεφτόταν πάντοτε.
Μιλάω μόνο για τον Ζακχαίο; Ασφαλώς όχι, αλλά και για άλλους, όταν λένε στον υπάλληλο τους: «Μη τα περάσεις όλα στα βιβλία». Και σου δίνει μία απόδειξη σ΄ ένα κομμάτι χαρτί χωρίς διπλότυπο. Είναι κι΄ αυτός κλέφτης αλλά θεωρείται σαν ευυπόληπτος πολίτης της κοινωνίας μας. Αυτός, ίσως να ανήκει σε κάποια ενορία και μέλος κάποιας εκκλησίας.
Πέτυχε ο Ζακχαίος. Πλούτισε. Δεν πιάστηκε. Δεν βρίσκεται στην φυλακή. Ζει σε πολυτελές σπίτι. Και τι με τούτο; Μέσα στην ψυχή του υπήρχε κάτι που τον βασάνιζε. ΄Ηξερε ότι η επιτυχία του οφείλετο στην απάτη.. Το κέρδος του υπήρξε ζημιά στην κυβέρνηση, και στέρηση των άλλων.
Συνέβη όμως κάτι στην ζωή του Ζακχαίου που τον συντάραξε. Πέρασε από την πόλη που ζούσε ένας που το έλεγαν Ιησού. Είχε ακούσει γι΄ αυτόν. Aκουσε ότι δεν ήταν σαν τους Φαρισαίους που κρατούσαν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απόσταση από τους άλλους αμαρτωλούς. Η κατηγορία που του κατελόγιζαν ήταν ότι «Δέχεται αμαρτωλούς και συντρώγει μαζί τους».Λουκ. 15/ ιε 2 Υπάρχει λοιπόν ελπίδα να με δεχτεί και μένα για φίλο Του σκέφτηκε ο Ζακχαίος. Δεν θα με αποστραφεί. Θα πάω να Τον συναντήσω. Θα προτιμούσε βέβαια ο Ιησούς να ερχόταν στο σπίτι του. Θα μπορούσε να στείλει κάποιο υπηρέτη του να τον προσκαλέσει, εν τού τοις δεν το έκανε. Σκέπτομαι όμως αν ο Ιησούς θα δεχόταν να πάει. Θα καταλάβαινε αμέσως ότι ο Ζακχαίος θα ήθελε να διατηρήσει την κοινωνική του θέση, την υπερηφάνεια και ταυτόχρονα να συναντήσει τον Ιησού. Είναι βέβαιο ότι ο Ιησούς Χριστός ποτέ Του δεν δέχτηκε συνύπαρξη με κλέφτες. Συνάντηση μάλιστα μαζί τους. Ποτέ Του όμως δεν ήθελε να δώσει την εντύπωση στον κόσμο ότι η παρουσία Του στο αμαρτωλό περιβάλλον ήταν συνώνυμη με την υποστήριξη και ανοχή της αμαρτίας.
Μήπως ο Ζακχαίος τόσο έξυπνος που ήταν δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι ο Χριστός δεν θα δεχόταν μια άμεση πρόσκληση στο σπίτι του; Σκέφτηκε λοιπόν θα πάω να τον δω μόνος μου. Που θα ξαναβρώ τέτοια ευκαιρία. Ο Ιησούς να περνάει μέσα από την πόλη μου και να μην επωφεληθώ της ευκαιρίας. Πήγε. Η καρδιά του ήταν ταραγμένη, όπως σε ανάλογη περίπτωση και η δικιά σου καρδιά. Συνάντησε πλήθος κόσμου ήταν μεγάλο εμπόδιο. Θα μπορούσε να βρει δικαιολογία για να γυρίσει. Θα μπορούσε να ισχυριστεί, τόσος κόσμος. Αλλά ήταν άνθρωπος ισχυρογνώμων. Και του βγήκε σε καλό. Σαν παιδάκι και χωρίς να λογαριάσει τι θα έλεγε ο κόσμος σκαρφάλωσε σε μια συκομουριά. Αν ήταν ειλικρινής η επιθυμία του να δει τον Ιησού Χριστό έπρεπε να ταπεινωθεί, να υποστεί κάθε κόστος. Αυτό ήταν. Και λέει το ευαγγέλιο, ότι είδε από πάνω από την συκομουριά ο Ζακχαίος τον Ιησού, αλλά και ο Ιησούς από κάτω είδε το Ζακχαίο. Τα δύο βλέμματα συναντήθηκαν και μίλησαν. Βλέπετε, δεν μιλάει μόνο η γλώσσα, αλλά και τα μάτια μιλούν. Αλήθεια θα ήταν ενδιαφέρον να μαθαίναμε τι είπαν. Φαντάζομαι, να είπε ο Ζακχαίος « Κύριε εσένα επιθυμώ, μέχρι τώρα τίποτα δεν με γέμισε σε θέλω». Αλλά και ο Ιησούς πιστεύω να είπε: «Ζακχαίε για σένα ειδικά για σένα πέρασα σήμερα κατέβα κάτω σε θέλω»
Και η περιγραφή τελειώνει. «κοιτάζοντας ο Ιησούς αυτόν του είπε Ζακχαίε κατέβα γρήγορα, γιατί σήμερα πρέπει να μείνω στο σπίτι σου» Τον κάλεσε. Τον έσωσε. Τώρα ο Ιησούς οδηγείται στο σπίτι τού αρχιτελώνη. Και το σπίτι εκείνο αμέσως άλλαξε. Ο κλέφτης τελώνης αντί να μαζεύει άδικα χρήματα, άρχισε να επιστρέφει, άρχισε να προσφέρει. Αυτό είναι απόδειξη της αλλαγής που πραγματοποιεί ο Χριστός στην ζωή ενός μετανοιωμένου ανθρώπου. Το ίδιο μπορεί να κάνει ο Χριστός και στην δική σου ζωή. Ο Χριστός θέλει και μπορεί να κάνει μεγαλεία στην ζωή σου. Προϋπόθεση όμως είναι να ταπεινωθείς όπως ο Ζακχαίος. Δεν εννοώ να ανεβείς σε κάποιο δέντρο, αλλά να αναγνωρίσεις ότι είσαι ένας αμαρτωλός αποτυχημένος, ξεπεσμένος, και να πλησιάσεις τον Χριστό λέγοντάς Του: «Κύριε, σ΄ ευχαριστώ γιατί δέχτηκες και μένα. Γιατί το αίμα Σου πάνω στο σταυρό κάλυψε και την δική μου αμαρτωλή ζωή Πάρε σε παρακαλώ την ζωή μου και οδήγησέ την Εσύ. Σε εμπιστεύομαι Κύριε».