Slide One

Λιγες στιγμες με την αγια γραφη

Slide One
Slide Two

Καινη Διαθηκη online

Slide Two
Slide Three
Slide Three
previous arrow
next arrow

Η μοναδική ευκαιρία

Κάποιο ισπανικό ατμόπλοιο, που μετέφερε χίλιους πεντακόσιους μετανάστες, εξόκειλε, πριν από πολλά χρόνια, σε κάποιο ακατοίκητο νησί του Ειρηνικού Ωκεανού. Καμιά ελπίδα να φύγουν οι ναυαγοί από εκεί δεν υπήρχε, εξ αιτίας της σοβαρής βλάβης του σκάφους. Ευτυχώς, οι ναυαγοί είχαν μαζί τους αρκετά αποθέματα τροφών. Γύρω τους απλωνόταν ο απέραντος ωκεανός, αλλά μέσα στο πλοίο είχαν αφθονία σπόρων (σιτάρι, φασόλια, ρεβίθια, κουκιά, πατάτες), το έδαφος του νησιού ήταν ευφορότατο, το κλίμα θαυμάσιο με δυνατό ήλιο, ώστε δεν διέτρεχαν κανένα κίνδυνο να πεθάνουν απ’ την πείνα.

Πριν ακόμα καταστρώσουν τα σχέδιά τους, μια ομάδα απ’ αυτούς, που προχώρησε για να εξερευνήσει το νησί, ανακάλυψε ένα χρυσωρυχείο. Αμέσως, όλοι άρχισαν να τρέχουν προς εκείνο το μέρος. Αρχίζουν να δουλεύουν, να σκάβουν, να καθαρίζουν για μέρες και μήνες. Οι ποσότητες του χρυσού, που μάζεψαν, ήταν πάρα πολύ μεγάλες, αλλά πέρασε η άνοιξη χωρίς να οργώσουν κανένα χωράφι, χωρίς να σπείρουν ούτε ένα σπόρο. Έρχεται το καλοκαίρι και ο πλούτος τους αυξάνει, για να γίνει σωροί χρυσού, αλλά τα αποθέματα των τροφών συνέχεια ελαττώνονται. Τελικά, το φθινόπωρο, ξυπνούν απ’ τη νάρκη τους. Αναγνωρίζουν, ότι οι σωροί του χρυσού δεν έχουν καμιά αξία. Η πείνα αρχίζει να τους μαστίζει. Τρέχουν αμέσως τότε στα δάση, κόβουν δέντρα, βγάζουν τις ρίζες τους, οργώνουν και σπέρνουν. Αλλά, δυστυχώς, είναι πια αργά. Ήρθε ο χειμώνας και ο σπόρος σαπίζει στο έδαφος, χωρίς να βλαστάνει. Οι άνθρωποι, μετά από ένα μήνα, είχαν καταντήσει σαν σκελετοί από την πείνα και το δυνατό ψύχος του χειμώνα τους έριξε όλους κάτω νεκρούς, ανάμεσα στους θησαυρούς τους.

 Αγαπητέ αναγνώστη! Ο πλανήτης πάνω στον οποίο ζεις, αυτή εδώ κάτω η γη, μοιάζει με το μικρό νησί του διηγήματός μας και ο ωκεανός αναπαριστά την Αιωνιότητα. Στις ακτές αυτού του νησιού, δεν σε αποβίβασε κάποια ατυχής σύμπτωση, αλλά η αγαθότητα και η αγάπη του Θεού. Είσαι προϊόν της αγάπης του Θεού, με ύψιστο προορισμό. Αυτό διακήρυξε ο Θεός, όταν αποφάσισε να δημιουργήσει τον άνθρωπο, λέγοντας: «Ας κάνουμε άνθρωπο σύμφωνα με τη δική μας εικόνα, σύμφωνα με την δική μας ομοίωση» (Γεν. 1/26). Πώς, λοιπόν, ζεις εσύ στον προσωρινό αυτό κόσμο;  Πού έχεις δώσει την καρδιά σου; Μένεις συνδεμένος με τον Θεό σου μέσω του Χριστού ή έχεις πέσει στο απατηλό χρυσωρυχείο αυτού του κόσμου, αμελώντας τα σπουδαία και σοβαρά, σαν τους μετανάστες του διηγήματός μας;

Η ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΖΩΗ

Αγαπητέ αναγνώστη, πλάστηκες για τον Θεό, όπως το ψάρι για το νερό. Το ψάρι, όπως ξέρεις καλά, δεν μπορεί σε κανένα άλλο περιβάλλον να βρει ανάπαυση και ν’ αναπτυχθεί, παρά μόνο μέσα στο νερό. Τράβηξέ το από το νερό το ψάρι, βάλ’ το σ’ ένα ολόχρυσο κλουβί, ανέβασέ το στον καθαρότερο αέρα, πάρ’ το στην καλύτερη λιακάδα, στο μαγευτικότερο τοπίο της γης! Τι θα κάμεις; Τίποτα. Το ψάρι θα πάσχει και θα σπαρταρά. Γιατί; Γιατί δεν βρίσκεται στο φυσικό του στοιχείο, στον προορισμό του! Έτσι κι εσύ, ο άνθρωπος! Ζητάς εδώ στον κόσμο την ευτυχία σου, σε μέρος δηλαδή, που αυτή δεν βρίσκεται, γιατί τη ζητάς έξω από τον προορισμό σου. Τη ζητάς στις αμαρτωλές απολαύσεις, στην αλαζονεία της ζωής, στη λατρεία του χρήματος. Κι αντί της ευτυχίας, βρίσκεις, σαν το ψάρι, ταραχή, αηδία της ζωής, φόβους, ελέγχους, μόνο σκιά και απάτη. Γιατί αυτό; Γιατί μπαίνεις σε ατμόσφαιρα ξένη από τον προορισμό σου. Πλάστηκες με τον ζηλευτό κι ένδοξο προορισμό σου, να συνδεθείς με τον Θεό κι όχι να κυλιέσαι στην αμαρτία. Κάθε φορά που απογοητεύεσαι από τη ζωή, κάθε φορά που διαψεύδονται οι ελπίδες σου για την κατάκτηση της ευτυχίας, σκέψου και κατάλαβε, ότι όλα αυτά είναι αποτελέσματα της παραπλάνησής σου μακριά από τον Θεό, ότι βρίσκεσαι σε απαγορευμένο έδαφος, και επίστρεψε γρήγορα στον Θεό, για να βρεις την ειρήνη και τη χαρά.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

  •  Τι, λοιπόν, είναι ο κόσμος αυτός, στον οποίο ζούμε;
  •  Είναι ένα μεγάλο εργοστάσιο του Θεού για την παραγωγή ανθρώπων. Οι άνθρωποι είναι το υλικό αυτού του εργοστασίου.
  • Για ποιό σκοπό ο Θεός φέρνει το υλικό αυτό στην ύπαρξη;
  • Για να καταρτίσει τη Βασιλεία των Ουρανών. Έχει αποφασίσει, μέσα στην άπειρη αγάπη Του, να προπαρασκευάσει όντα λογικά και αθάνατα, στα οποία να μεταδώσει τη δόξα Του. Να καταρτίσει μια πολυάριθμη κι ένδοξη οικογένεια, στην οποία να αποκαλυφθεί Αυτός, προσωπικά, ως Πατέρας και με την οποία να ζει στην ατέλειωτη Αιωνιότητα. Να, αγαπητέ, πόσο μεγαλειώδης κι ένδοξος είναι ο σκοπός του κόσμου τούτου, στον οποίο σ’ έφερε ο Θεός.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ

 Το υλικό του εργοστασίου του κόσμου, δηλαδή οι άνθρωποι, πρέπει απαραίτητα να προπαρασκευαστούν σ’ αυτή τη ζωή, για να πάρουν θέση στην Επουράνια Βασιλεία, η οποία είναι σκοπός της Δημιουργίας. Όπως ακριβώς στα λατομεία γίνεται προετοιμασία του υλικού, για να κατασκευαστούν με αυτό τα μέγαρα στις πόλεις, έτσι και στον κόσμο αυτό, γίνεται η προετοιμασία των ανθρώπων, για να κατασκευαστεί το Επουράνιο Κράτος.

Πώς γίνεται η προετοιμασία του ανθρώπου για τη μεγάλη αυτή και Επουράνια Βασιλεία;

Η προετοιμασία του ανθρώπου γίνεται με το να δεχθεί ο άνθρωπος στην καρδιά του τη Σωτηρία του Ιησού Χριστού. Ο άνθρωπος κατάντησε αμαρτωλός και ακατάλληλος για την Επουράνια Δόξα, αλλά η αγάπη του Θεού, δεν άφησε τον άνθρωπο στην απώλεια. Έκαμε μεγάλη και θαυμαστή Σωτηρία μέσω του Χριστού, με τη δύναμη της οποίας μπορεί ο αμαρτωλός να πλησιάσει τον Θεό και να γίνει κληρονόμος της Βασιλείας. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο μεγάλος Σωτήρας των ανθρώπων, είναι Εκείνος, δια μέσου του οποίου ο Θεός θα εκτελέσει το σχέδιο της Βασιλείας. Χωρίς τον Χριστό, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να μπει στην Επουράνια Βασιλεία και θ’ αποκλειόταν από αυτό το μεγάλο προορισμό, εξ αιτίας των αμαρτιών του.

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΣΩΤΗΡΑΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ

 Ο Γιος του Θεού, όμως, ήρθε στη γη, για να βγάλει από τη μέση όλα τα εμπόδια, να καταγκρεμίσει όλα τα μεσότοιχα, τα οποία απέκλειαν τον άνθρωπο από την Ένδοξη Αιωνιότητα. Και τα εμπόδια αυτά, τα μεσότοιχα αυτά, ήσαν οι αμαρτίες του ανθρώπου. Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο αυτό, έγινε άνθρωπος και έζησε, σαν αντιπρόσωπος του ανθρώπινου γένους, ανθρώπινη ζωή, η οποία τίμησε τον Θεό και ξέπλυνε, με την τέλεια υπακοή Του μέχρι θανάτου, όλη την προσβολή και περιφρόνηση, την οποία έδειξε η ανθρωπότητα προς τον Θεό.

 Επάνω στον Σταυρό, ο αντικαταστάτης μας Ιησούς Χριστός ανεγνώρισε το Δίκαιο του Θεού, το οποίο εμείς περιφρονήσαμε, και δέχθηκε, με τη θέλησή Του, το θάνατο σαν τιμωρία αντί για μας, τους οποίους αντιπροσώπευσε. Με πλήρη συναίσθηση της σοβαρότητας της αμαρτίας, ο Άγιος ήπιε αγόγγυστα το ποτήρι της οργής και ικανοποίησε πλήρως τις απαιτήσεις της δικαιοσύνης εναντίον της αμαρτίας μας.

 Η θυσία του Χριστού πάνω στο Σταυρό είναι η Σωτηρία κάθε αμαρτωλού, ο οποίος αναγνωρίζει, ότι ο Χριστός πράγματι πήρε στους ώμους Του τις αμαρτίες του και πρόσφερε επανόρθωση προς τον Θεό για χάρη του αμαρτωλού.

«Ο Χριστός βάσταξε, ο ίδιος, τις αμαρτίες μας στο σώμα Του πάνω στο ξύλο» (Α’ Πέτρ. 2/24).

«Στον οποίο έχουμε την απολύτρωση δια μέσου του Αίματός Του, την άφεση των αμαρτιών» (Κολ. 1/14).

«… εσφάγης και μας αγόρασες στον Θεό με το Αίμα Σου, από κάθε φυλή και γλώσσα και λαό και έθνος» (Αποκ. 5/9).

 Η ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ

 Ο Χριστός, αφού κατέβηκε από τους Ουρανούς στη γη και έκαμε Σωτηρία για τον χαμένο άνθρωπο, ανέβηκε πάλι στους Ουρανούς, αφού αναστήθηκε απ’ τους νεκρούς, και τώρα κάθεται στο θρόνο της Δόξας. Η πόρτα των Ουρανών δεν έκλεισε μετά τη θριαμβευτική Του είσοδο, αλλά από τότε μένει ανοιχτή, για να μπει κάθε αμαρτωλός, ο οποίος εμπιστεύεται τον εαυτό του στον Σωτήρα Χριστό, και αναπαύεται στην εξιλέωση που του προσφέρθηκε για χάρη του.

«Έχοντας το θάρρος να μπούμε στα άγια, δια μέσου του Αίματος του Ιησού, μέσα από νέο και ζωντανό δρόμο, που καθιέρωσε σε μας» (Εβρ. 10/19).

«Πάω να σας ετοιμάσω τόπο. . . για να είστε και σεις, όπου είμαι κι Εγώ» (Ιωάν. 14/3).

«Ο Θεός, όμως, επειδή είναι πλούσιος σε έλεος, εξ αιτίας της πολλής Του αγάπης, με την οποία μας αγάπησε κι, ενώ είμαστε νεκροί εξ αιτίας των αμαρτημάτων, μας ζωοποίησε μαζί με τον Χριστό και μας συνανέστησε μαζί Του και μας κάθισε μαζί Του στα επουράνια δια μέσου του Ιησού Χριστού» (Εφεσ. 2/ 4-6).

ΕΛΑ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 Αγαπητέ αναγνώστη! Γνώρισες τώρα το μυστικό του κόσμου και της ζωής αυτής. Βρίσκεσαι μέσα στο εργοστάσιο για την προετοιμασία της Αιωνιότητας. Ο Μεγάλος και Ευλογητός Σωτήρας σου εργάστηκε, ο ίδιος, με τη θυσία του Εαυτού Του πάνω στο Σταυρό κι έτσι έκαμε τη συμμετοχή σου δυνατή στο ένδοξο σχέδιο της Επουράνιας Βασιλείας. Και τώρα, ο Υιός του Θεού, ο Σωτήρας σου, ο Ιησούς, σε προσκαλεί στη Χάρη, στη Δωρεά, στους Γάμους, στο Συμπόσιο της Αιωνιότητας. Μην περιφρονείς, λοιπόν, την πρόσκληση αυτή. Με τη στάση σου απέναντι στον ζωντανό Χριστό, θα κανονίσεις το αιώνιο μέλλον σου. Έλα στον Χριστό, αν δεν έχεις έλθει ακόμα. Το απατηλό χρυσωρυχείο του κόσμου αυτού, να μην σε απατά πια, σαν τους μετανάστες του διηγήματός μας. Ο καιρός περνάει, η ζωή σου εξαντλείται. Σπείρε, λοιπόν, για να θερίσεις. Παραδόσου δηλαδή στον Χριστό, για να σωθείς. Ο Χριστός, τη στιγμή αυτή, χτυπάει την πόρτα της καρδιάς σου. Θα μείνεις ακόμα μέσα στην απάτη της αμαρτίας; Τι κέρδισες μέχρι σήμερα, ζώντας μακριά από τον Θεό;

«Επειδή δε φέραμε τίποτα στον κόσμο, είναι φανερό ότι ούτε μπορούμε να πάρουμε κάτι μαζί μας. Έχοντας μάλιστα διατροφές και σκεπάσματα, ας αρκούμαστε σ’ αυτά» (Α’ Τιμ. 6/ 7-8).

«Θησαυρίζετε στον εαυτό σας θησαυρούς στον Ουρανό, όπου ούτε σκουλήκι, ούτε σκουριά τους αφανίζουν και όπου κλέφτες δεν κάνουν διάρρηξη, ούτε κλέβουν» (Ματθ. 6/20).

«Τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο, ζημιωθεί, όμως, την ψυχή του;» (Μάρκ. 8/36).

Σκέψου πάνω σ’ αυτά σαν πρακτικός άνθρωπος και κάμε το σωτήριο βήμα προς τον Χριστό.

Σχετικά άρθρα