Εμείς οι Έλληνες λατρεύουμε τη λευτεριά.              
 Η ιστορία μας το λεει, ότι στο παρελθόν σαν φυλή σκλαβωθείκαμε αρκετές φορές, μα ποτέ δεν μείναμε σκλάβοι. Κάθε φορά τινάζαμε το ζυγό της σκλαβιάς με ηρωισμούς και απίστευτες θυσίες, μάλιστα ενάντια σε δυνατούς καταχτητές. Τα λόγια: «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερης ζωής παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή» είναι τα λόγια που φυτεύονται σε κάθε ελληνική ψυχή, από τα μαθητικά θρανία. ΄Έλληνας και λευτεριά είναι λοιπόν, δύο λέξεις που δεν χωρίζονται.

Κι΄ όμως ! Πολλοί πάρα πολλοί, ΄Έλληνες σήμερα είναι σκλάβοι. Είναι της αμαρτίας σκλάβοι. Μήπως είσαι και συ σκλαβωμένος από την αμαρτία ; Αισθάνεσαι μέσα σου δεμένος από τις αμαρτίες και τα πάθη σου, από τα οποία δεν μπορείς να λευτερωθείς ; Σε βασανίζει η συνείδηση σου επειδή κάνει το κακό και εναντιώνεσαι στον Θεό με τον τρόπο που ζεις;

Το παρακάτω γράμμα έστειλε ένα 16χρονο κορίτσι στον πατέρα του λίγες βδομάδες μετά την εγκατάλειψη της γυναίκας του και των παιδιών του, για να ζήσει με μια άλλη γυναίκα:

Aγαπητέ μου Μπαμπά 
Είναι κιόλας αργά το βράδυ και κάθομαι στο κρεβάτι μου, για να σου γράψω τούτο το γράμμα. Τις τελευταίες βδομάδες είχα μια τόσο μεγάλη επιθυμία να μιλήσω μαζί σου, όμως δεν βρήκα την ευκαιρία να μείνω μόνη μαζί σου.
Δεν μπορώ να χωνέψω πως αυτή την ώρα βρίσκεσαι κοντά σε μια άλλη γυναίκα και πως εσύ και η Μαμά δεν θα ξανασμίξετε πια. Μου έρχεται τόσο βαρύ να το δεχτώ μέσα στην καρδιά μου, ιδιαίτερα όταν σκέφτομαι πως ίσως να μην έρθεις ποτέ πια ξανά στο σπίτι μας, και να είσαι ο Μπαμπάς σε μένα και τον αδελφό μου όπως ήσουνα μέχρι τώρα.
Θα ήθελα τουλάχιστον να καταλάβεις πως περνάμε εμείς εδώ στο σπίτι από τότε που έφυγες.

"Τη νύχτα εκείνη ο Πέτρος κοιμόταν ανάμεσα σε δύο στρατιώτες δεμένους με δύο αλυσίδες" (Πράξεις 12/6)

Είναι όντως εκπληκτικό και θα φαινόταν απίθανο αν δεν ήταν ο αψευδής λόγος του Θεού που το βεβαιώνει. Να είσαι στη φυλακή και να σε περιμένει εκτέλεση. Να φυλάγεσαι από δύο στρατιώτες δεμένος μαζί τους, όπως ήταν συνήθεια την εποχή εκείνη για όλους τους βαρυποινίτες, με δύο αλυσίδες, και να έχεις τη διάθεση και τη δύναμη να κοιμάσαι, ε, αυτό ξεπερνάει κάθε φαντασία. Aλλοι στο κρεβάτι τους, στα μαλακά τους σκεπάσματά τους, χωρίς καμία απειλή, ενώ τους κυκλώνει κάθε θαλπωρή, και δεν μπορούν να κοιμηθούν. Θα πρέπει να πάρουν κάποιο χάπι για τον ύπνο και αν τους πιάσει... 

Μέσα σ’ ένα πελώριο πλοίο, θαύμα ναυπηγικής επιστήμης, κατέβασαν μια έγκυο γυναίκα για να παραμείνει κάτω στο διαμέρισμα των μηχανών και να γεννήσει σ’ εκείνο το μέρος. Ήθελαν να πειραματιστούν. Αποφάσισαν δηλαδή να αφήσουν το βρέφος να γεννηθεί, να μεγαλώσει, να ενηλικιωθεί στο διαμέρισμα των μηχανών, και μόνο όταν περάσουν είκοσι χρόνια, να το ανεβάσουν τότε για πρώτη φορά στο κατάστρωμα του πλοίου για να δει τον ουρανό, τη γη, τον κόσμο. Θέλησαν να παρακολουθήσουν την ψυχολογική του κατάσταση.
Το παιδί, πράγματι, γεννήθηκε - ανατράφηκε, μεγάλωσε στα βάθη των μηχανών - η καλή τροφή του, ο αέρας που συνεχώς ανανεωνόταν με ειδικό μηχάνημα του πλοίου, επέτρεψαν όχι μόνο να μεγαλώσει αλλά και να γίνει ένας πολύ εύρωστος νέος.
Aρχισαν από νωρίς στα βάθη εκείνα να το διδάσκουν και να του μαθαίνουν τα πράγματα του περιβάλλοντος? έμαθε πολύ καλά όλα τα όργανα των μηχανών, τα εργαλεία, τις επισκευές τους, και τελικά έγινε έμπειρος μηχανικός? μέσα στον χώρο εκείνο, αρκετά μεγάλο, που πάντα φωτιζόταν με ηλεκτρικό φως, του έδωσαν όλες τις γνώσεις του περιβάλλοντος, χωρίς ποτέ να τον ανεβάσουν στο κατάστρωμα, ούτε να του μιλήσουν για τον κόσμο που υπήρχε έξω και πάνω απ’ το πλοίο.

Κάποιος νεαρός εγκληματίας που ήταν κλεισμένος στις φυλακές του Λοκάρνο στην Ελβετία, αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει, με τη δικαιολογία ότι δεν μπορούσε πια να ζήσει στην κατάσταση που είχε φτάσει. Μια μέρα, όταν κάποιος χριστιανός κήρυκας επισκέφτηκε τις φυλακές, έτρεξε αμέσως ο φυλακισμένος και τον ρώτησε: 
-Μπορείς να βγάλεις από μέσα από το κεφάλι μου το μυαλό μου και να το πλύνεις, ώστε να του φύγουν όλα εκείνα τα πονηρά πράγματα που κάθονται μέσα του και που διαρκώς με σπρώχνουν στο κακό; 
-Δεν είναι ανάγκη να σου κάνω τέτοια εγχείρηση, απάντησε ο ιεροκήρυκας, είναι πολύ επικίνδυνη και δεν θα φέρει και αποτέλεσμα. Ξέρω όμως μια άλλη μέθοδο διανοητικού καθαρισμού. 
-Τι ξέρεις; ρώτησε με ενδιαφέρον ο δύστυχος φυλακισμένος.